در واپسین روزهای سال کبیسه میان ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴، سه اتفاق مهم و پرحاشیه توجه بسیاری را به خود جلب کرد؛ مراسم تحویل سال در صداوسیما که بیشتر به مجلس عزاداری شبیه بود، قطع برق ورزشگاه آزادی حین بازی حساس ایران و امارات، و انتشار ویدیوهایی از تجمعات و شعارها در آرامگاههای تاریخی همچون فردوسی، خیام، حافظیه و تخت جمشید.
صداوسیما و بیگانگی با نوروز
مراسم تحویل سال نو در صداوسیما برگزار شد، اما نه رنگ و بویی از شادی داشت و نه نشانی از نوروز. با وجود تلاش برای رعایت حرمت ماه رمضان، دعوت گسترده از مداحان و چهرههای همیشگی این رسانه، فضای برنامه را سنگین و بیروح کرده بود. لباسهای تیره مهمانان و مجریان، اجرای خشک و بیرمق و نبودِ هیچ نشانهای از حال و هوای نوروز، موجی از انتقاد کاربران را به همراه داشت. صداوسیما با آن بودجه کلان، همچنان بیاعتنا به سلیقه مخاطبان، مسیر همیشگی خود را میرود.

قطعی برق آزادی، آبروریزی در لحظه تحویل سال
هنوز سال نو به درستی آغاز نشده بود که اولین افتضاح ورزشی سال رقم خورد. در همان دقایق ابتدایی بازی ایران و امارات در انتخابی جام جهانی، ناگهان برق یکی از نورافکنهای ورزشگاه آزادی قطع شد. زمین در تاریکی فرو رفت، داور بازی را متوقف کرد و بازیکنان راهی رختکن شدند. این وقفه طولانی با ۲۹ دقیقه وقت اضافه در نیمه اول همراه شد و به سرعت در رسانهها و صفحات عربی بازتاب پیدا کرد تا آخرین آبروی فوتبال ایران هم بر باد برود.
همه اینها در ورزشگاهی رخ داد که ماهها برای بازسازی تعطیل بود و میلیاردها تومان خرجش شده است. حتی محمدرضا احمدی، مجری همیشه مدافع صداوسیما هم از شدت کلافگی گفت: «خیلی چیزها میخواهم بگویم، اما نمیتوانم.» نگران نباش، همه خوب میدانند چه چیزی را نمیتوانی بگویی.
واقعیت این است که ما در همین تاریکی دست و پا میزنیم. مسئولان میتوانند تا صبح از پیشرفت کشور بگویند و مجری عیدانه تلویزیون نایاب شدن تخممرغ در آمریکا را فاجعه بداند، اما افتضاحِ این روزها چیزی نیست که با حرف و تبلیغ پنهان شود. درست در روزی که طبق سند چشمانداز باید قدرت اول منطقه میبودیم، برق ورزشگاه ملی وسط یک بازی مهم رفت و آب از سقف جایگاه ویژه چکه میکرد. جالبتر اینکه رئیسجمهور هم در ورزشگاه حضور داشت! اینجا همان کمدی سیاهی است که همه ما در حال زندگی کردنش هستیم.
شعارها در آرامگاه فردوسی و دیگر بناهای تاریخی
در ادامه ویدیوهایی از آرامگاه فردوسی منتشر شد که نشان میداد جمعیتی در حال سر دادن شعار هستند. البته این تجمعات فقط محدود به آرامگاه فردوسی نبود؛ در حافظیه، آرامگاه خیام، تخت جمشید و چند جای دیگر هم صحنههایی مشابه دیده شد. واکنشها سریع بود؛ فرماندار مشهد مدعی شد جمعیت کم بوده و با آنها برخورد قضایی خواهد شد.
این تصاویر و ویدیوها به سرعت در فضای مجازی دستبهدست شد و موجی از تحلیل و واکنشها را به راه انداخت.
تاریخ آخرین آپدیت: 3 ماه قبل