بازیگران سریال پنگوئن و چالش های نقش آفرینی هایشان

سریال پنگوئن دنیای بتمن را به یک محیط تاریک‌تر و زمینی‌تر منتقل کرده است. در سریال پنگوئن  داستان پیشینه و ظهور یکی از بهترین اعضای گروه روگالری بتمن، یعنی Oswald Cobb را روایت می‌کند. این سریال در هفته‌های پس از وقایع فیلم “The Batman” آغاز می‌شود و در آن، Oswald Cobb، با بازی Colin Farrell، تلاش می‌کند تا قدرت خود را در زیرزمین جنایی گاتهام افزایش دهد.

پس از اینکه Riddler گاتهام را سیل زده، و Carmine Falcone کشته شده است، فرصتی برای گرفتن قدرت در حلقه زیرزمینی شهر ایجاد می‌شود. Oswald Cobb این فرصت را می‌گیرد، اما رقیب خود، Sofia Falcone را دست کم می‌گیرد. Sofia Falcone به دلیل جنایات خود به عنوان قاتل سریالی “The Hangman” ، به تازگی از Arkham Asylum آزاد شده است و اکنون به شدت در تلاش است تا نامی برای خود دست و پا کند.

سریال پنگوئن ، با سبک درام جنایی خود، احساس نزدیکی بیشتری به سریال‌هایی مانند “The Sopranos” دارد تا دنیای ابرقهرمانی. این سریال، با تمرکز بر شخصیت Oswald Cobb، یک دیدگاه جدید و واقع‌گرایانه از دنیای گاتهام را ارائه می‌دهد.

در طول هشت قسمت سریال پنگوئن، Sofia Falcone به لطف بازی فوق‌العاده Cristin Milioti، به بهترین شخصیت این داستان تبدیل می‌شود.

جذابیت بازیگری Milioti برای کسانی که با آثار او مانند Palm Springs و How I Met Your Mother آشنا هستند، تعجب‌آور نخواهد بود، اما شدت و بی‌رحمی که او به نقش خود می‌آورد، به واقع همه چیز را به سطح بالاتری می‌برد.

سریال پنگوئن با تمرکز بر داستان Sofia Falcone، به عنوان یک سریال جنایی با شخصیت اصلی زن، از الگوهای تکراری در ژانرهای کلاسیک مانند Scarface و The Godfather فاصله می‌گیرد و دیدگاهی تازه و جذاب ارائه می‌دهد. Milioti در هر دو خط داستانی گذشته و حال، با عمق بخشیدن به شخصیت Sofia، یکی از بهترین اجراها در تاریخ نمایش‌های بتمن را ارائه می‌دهد.

از دیگر شخصیت‌های برجسته سریال پنگوئن، Victor Aguilar با بازی Rhenzy Feliz است. او یک پسر مهربان است که در ماجراهای Cobb گرفتار می‌شود. او در مقابل شخصیت جسورانه Farrell، به خصوص در تعاملاتشان درباره لکنت Victor، یک شخصیت جذاب است. هنگامی که سریال به پیشینه او می‌پردازد، این بازیگر جوان با بازی درخشان خود، سطح داستان را افزایش می‌دهد.

Farrell نیز به شخصیت Oz عمق می‌بخشد و او را به عنوان یک شخصیت کامل‌تر نسبت به نقش خنده‌دار خود در فیلم Reeves معرفی می‌کند. تیم پروتز و میکاپ با کار خارق‌العاده خود، اطمینان حاصل می‌کنند که شخصیت Oz واقعی به نظر می‌رسد و Farrell را قادر می‌سازد تا این نقش را به خوبی اجرا کند. نتیجه این کار باعث می‌شود که بازیگر نامزد اسکار، از لحظه خروج از ماشین اسپرت بنفش خود و شروع صحبت با لهجه جسورانه نیویورکی، تقریباً غیرقابل تشخیص باشد.

بهترین صحنه‌های Farrell با مادرش Francis، با بازی Deirdre O’Connell، است. Oz به مادرش علاقه زیادی دارد و جواهرات گران‌قیمت برای او می‌دزدد و با او به موسیقی قدیمی می‌رقصد. با این حال، همیشه چیزی بین آن‌ها وجود دارد و با عمیق‌تر شدن رابطه شیرین آن‌ها، دلیل آن مشخص می‌شود. این خط داستانی، سریال را به برخی از تاریک‌ترین مکان‌هایی می‌برد که تاکنون در هیچ اقتباسی از بتمن دیده نشده است و Farrell و O’Connell آن را به طور کامل اجرا می‌کنند.

شخصیت‌های جدید دیگری نیز وجود دارند که چندان خوب عمل نمی‌کنند. گروهی از گانگسترهای پس‌زمینه، به صورت چرخشی و بدون نقش قابل توجهی ظاهر می‌شوند. همچنین، زنان در Iceberg Lounge به سختی توسعه پیدا می‌کنند و بیشتر به عنوان مهره‌هایی در برنامه‌های Oz هستند. این موضوع به ویژه با توجه به یک صحنه بین Sofia و یک شخصیت در اواخر سریال، که نشان می‌دهد چقدر می‌توانست در این زمینه کاوش شود، حیف است.

سریال پنگوئن در نهایت به عنوان یک داستان تاریک و مبهم درباره دو شخصیت اصلی، Oz و Sofia، بهترین عملکرد را دارد. داستان‌های آن‌ها در هشت قسمت به صورت ماهرانه‌ای روایت می‌شود و با جزئیات تدریجی درباره گذشته آن‌ها، تماشایی است.

سریال پنگوئن از نمایش خشونت نیز دریغ نمی‌کند و به درستی رتبه TV-MA خود را کسب می‌کند. صحنه‌های وحشیانه در Arkham و تصمیمات وحشتناک شخصیت‌ها، تاریکی زیادی را در این داستان به همراه می‌آورند. بدون حضور یک شوالیه تاریک برای مقابله با شرورها (Reeves تأیید کرده است که Bruce Wayne کاملاً غایب است)، خشونت این سریال کمتر محدود می‌شود.

این ممکن است برای طرفداران پرشور بتمن، که به مبارزه بین خیر و شر عادت دارند، سخت هضم باشد. تصمیم عدم اشاره به دنیای گسترده‌تر داستان Reeves، باعث می‌شود که سریال در ژانر پرجمعیت ابرقهرمانی احساس تازگی کند، اما در برخی موارد، محدودیت‌های باورپذیری را جابه‌جا می‌کند.

در واقع، به نظر می‌رسد که عدم وجود هرگونه تقاطع بین سریال پنگوئن و داستان‌های دیگر بتمن، غیرقابل باور است. اجتناب عمدی از اشاره‌ها و کامئوها، باعث می‌شود که غیبت‌ها برجسته شوند. آیا واقعاً منطقی است که بتمن از قدرت خلا ایجاد شده پس از مرگ Carmine بی‌خبر باشد؟

با این حال، اگر سریال پنگوئن را به عنوان یک داستان صعود به قدرت در سبک Scarface در نظر بگیرید، همانطور که سازندگان آن پیشنهاد می‌کنند، چیزهای زیادی برای دوست داشتن وجود دارد. این بازسازی جسورانه باعث می‌شود که شما نیز برای بدها ریشه کنید و من شخصاً مشتاق هستم ببینم که Reeves در قسمت دوم The Batman آن‌ها را به کجا خواهد برد.

سریال پنگوئن قسمت ۴
سریال پنگوئن دوبله

تاریخ آخرین آپدیت:  8 ماه قبل