سینمای کره جنوبی همواره با روایت‌های خلاقانه و متفاوتش شناخته شده و در جدیدترین اثر خود، با عنوان فیلم کره ای ویروس، بار دیگر مرزهای داستان‌گویی را جابه‌جا کرده است. این فیلم که قرار است در ۷ می (۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) اکران شود، ترکیبی از عشق، ویروس، طنز و سردرگمی‌های انسانی است؛ داستانی که در آن، عشق دیگر احساسی درونی نیست، بلکه همانند بیماری‌ای مسری در میان افراد پخش می‌شود.
داستانی غیرمعمول از عشقی بی‌منطق
در فیلم کره ای ویروس، شخصیت اصلی داستان «تک سون» (با بازی بائه دونا) به ویروسی نادر به نام «توکسو» مبتلا می‌شود. این ویروس ویژگی عجیبی دارد: باعث می‌شود افراد بدون هیچ دلیل عقلانی، به دیگران علاقه‌مند شوند. پس از ابتلا، تک سون به سفری غیرمنتظره با سه مرد وارد می‌شود: یک پژوهشگر به نام سو پیل (سون سوک کو)، هم‌کلاسی قدیمی‌اش یئون وو (جانگ کی ها)، و پزشکی به نام لی کیون (کیم یون سوک) که تنها فردی است که می‌تواند درمانی برای این بیماری بیابد.
جانگ کی ها در نقش یئون وو؛ شخصیتی خاکی و باورپذیر
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های فیلم کره ای ویروس، حضور جانگ کی ها در نقش یئون وو است. او فروشنده‌ای ساده و روزمره است که زندگی‌اش با ورود ناگهانی تک سون دستخوش تغییر می‌شود. یئون وو از آن دسته آدم‌هایی است که به دنبال موفقیت‌های کوچک روزمره‌اند؛ او با ارسال پیام‌های تبلیغاتی برای هم‌کلاسی‌های قدیمی‌اش سعی دارد خودروهای بیشتری بفروشد. اما یکی از این پیام‌ها، تک سون را به نمایشگاه او می‌کشاند و از آن لحظه، همه‌چیز تغییر می‌کند.
این شخصیت با سادگی، سردرگمی و لحظات طنزآلودی که در برخورد با شرایط عجیب ایجاد می‌کند، از نقاط قوت فیلم به شمار می‌رود. بازی طبیعی جانگ کی ها نیز موجب شده یئون وو برای تماشاگر شخصیتی باورپذیر و دوست‌داشتنی باشد.
شیمی بین دو بازیگر اصلی
فیلم کره ای ویروس، جدا از قصه جذاب خود، به لطف شیمی بین بائه دونا و جانگ کی ها نیز مورد توجه قرار گرفته است. رابطه‌ی میان تک سون و یئون وو تنها یک خاطره قدیمی نیست، بلکه بازگشتی ناگهانی به گذشته‌ای ساده و بی‌آلایش است. این دو در میان یک بحران غیرقابل‌پیش‌بینی، خاطرات کودکانه و نگاه‌های صادقانه را بازسازی می‌کنند.
بائه دونا در گفت‌وگویی درباره هم‌بازی‌اش گفته است: «اینکه جانگ کی ها نقش یئون وو را بازی کرد، برایم خوش‌شانسی بود.» این جمله گواهی بر هماهنگی خوب بازیگران در ساختن فضای صمیمی میان شخصیت‌هاست.
نگاه کارگردان به داستان
کارگردان فیلم، کانگ یی کوان، درباره ترکیب جانگ کی ها و شخصیت یئون وو گفته است: «این انتخاب، کاراکتری تازه و پرانرژی به فیلم اضافه کرد.» به‌عقیده او، این شخصیت نه‌تنها نماینده مردم عادی جامعه است، بلکه به نوعی ناظر بر جنون حاصل از ویروس عشق هم محسوب می‌شود.
در فیلم کره ای ویروس، یئون وو تبدیل به اولین فردی می‌شود که پس از ابتلای تک سون به ویروس، به‌طور مستقیم با او در تماس قرار می‌گیرد. این موقعیت، او را ناخواسته وارد چرخه‌ای از وقایع می‌کند که پیش از آن، حتی تصورش را هم نمی‌کرد.
پیام پنهان فیلم؛ عشق، بیماری یا نجات؟
یکی از ویژگی‌های قابل توجه فیلم کره ای ویروس، زیرمتن‌های فلسفی و اجتماعی آن است. فیلم در قالب یک داستان خیالی و طنز، سوالاتی جدی درباره طبیعت عشق مطرح می‌کند. آیا عشق احساسی منطقی است؟ آیا می‌توان آن را کنترل کرد؟ اگر عشق واگیردار باشد، جامعه چگونه با آن برخورد خواهد کرد؟
یئون وو، در ظاهر فروشنده‌ای ساده، اما در باطن نماینده‌ای از تماشاگر است. کسی که در برابر اتفاقات غیرمنطقی، فقط می‌تواند تعجب کند، بترسد و در نهایت، تصمیمی بگیرد که شاید زندگی‌اش را تغییر دهد.
نگاهی تازه به سینمای ژانر
فیلم کره ای ویروس ترکیبی هوشمندانه از درام، عاشقانه، کمدی و حتی علمی‌تخیلی ارائه می‌دهد. در جهانی که با مفاهیم واگیردار، قرنطینه و ویروس‌ها آشنا شده‌ایم، این فیلم با نگاهی تازه، از زاویه‌ای طنزآلود اما عمیق به تأثیر احساسات انسانی می‌پردازد.
از طراحی شخصیت‌ها تا دیالوگ‌ها، و از فضاسازی تا موسیقی متن، همه‌چیز در خدمت ایجاد تجربه‌ای متفاوت از فیلم‌دیدن است؛ تجربه‌ای که نه صرفاً برای خندیدن، بلکه برای تأمل در پیچیدگی‌های روابط انسانی هم مناسب است.
جمع‌بندی
اگر به دنبال تماشای اثری متفاوت از سینمای کره هستید، فیلم کره ای ویروس می‌تواند انتخابی شایسته باشد. با داستانی خاص، بازیگرانی هماهنگ و فضایی منحصربه‌فرد، این فیلم فرصتی فراهم می‌کند تا در میان هیاهوی زندگی روزمره، لحظه‌ای مکث کنیم و به ماهیت عشق بیندیشیم؛ احساسی که گاهی مثل ویروس، بی‌خبر از راه می‌رسد.
تاریخ آخرین آپدیت: 2 ماه قبل
