در روزهای اخیر، انتشار غیرقانونی فیلم توقیفی «شیفتگی» به کارگردانی علی زمانی عصمتی در شبکه های اجتماعی بار دیگر بحث فیلم های توقیفی در سینمای ایران را داغ کرده است. فیلم «شیفتگی» که در سال ۱۳۹۲ ساخته شده بود، هرگز مجوز اکران رسمی دریافت نکرد، اما اکنون، مانند فیلم «کاناپه» ساخته کیانوش عیاری، به صورت غیررسمی منتشر شده است. این رویداد نه تنها باعث واکنش هایی در میان مخاطبان سینما شده، بلکه پرسش های زیادی را در مورد وضعیت فیلم های توقیفی، چرایی لو رفتن آن ها و تأثیرات این اتفاقات بر سینمای ایران مطرح کرده است.
داستان فیلم «شیفتگی»
«شیفتگی» فیلمی به نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی علی زمانی عصمتی است که در سال ۱۳۹۲ تولید شد. این فیلم روایتگر داستان زنی به نام شایسته است که بیش از سی سال است وجه زنانه خود را فراموش کرده و زندگی اش را در قالبی متفاوت از هویت اصلی خود سپری کرده است. اما پس از آشنایی با یک موزیسین جوان به نام غوغا و کمک به او برای رفع گرفتاری هایش، دستخوش تغییراتی عمیق می شود که مسیر زندگی اش را دگرگون می کند.
فیلم های توقیفی و معضل اکران در سینمای ایران
فیلم های توقیفی در ایران سابقه ای طولانی دارند. بسیاری از آثار سینمایی به دلایل مختلف از جمله ممیزی های سخت گیرانه، محتوای حساس و یا مشکلات اداری، از اکران محروم می شوند. برخی از این فیلم ها پس از سال ها با گرفتن مجوز امکان نمایش پیدا می کنند، اما برخی دیگر، مانند «کاناپه» و اکنون «شیفتگی»، به صورت غیررسمی در فضای مجازی منتشر می شوند. این موضوع نشان دهنده تقابل میان سانسور و حق پخش آثار هنری است، مسئله ای که همچنان یکی از چالش های اساسی سینمای ایران محسوب می شود.
واکنش ها به انتشار غیررسمی «شیفتگی»
انتشار این فیلم در شبکه های اجتماعی واکنش های متفاوتی را در پی داشته است. برخی از سینمادوستان از این اتفاق استقبال کرده و معتقدند که فیلم های توقیفی نباید در بایگانی بمانند و باید در دسترس عموم قرار بگیرند. از سوی دیگر، بسیاری از سینماگران و تهیه کنندگان نسبت به انتشار غیرقانونی فیلم ها ابراز نگرانی کرده اند، چرا که این اتفاق می تواند مشکلاتی را از نظر حقوقی و مالی برای عوامل سازنده ایجاد کند.
برخی کارشناسان سینمایی نیز این موضوع را نشانه‌ای از ضعف در سیستم مدیریت محتوای سینمای ایران می دانند و بر این باورند که چنین اتفاقاتی نتیجه عدم شفافیت در فرایند صدور مجوز و نمایش فیلم هاست. آن ها معتقدند که اگر سازوکار مشخصی برای حل مسئله فیلم های توقیفی وجود داشته باشد، دیگر شاهد لو رفتن آثار سینمایی نخواهیم بود.
آینده فیلم های توقیفی در ایران
با افزایش تعداد فیلم های توقیفی و روند رو به رشد انتشار غیررسمی آن ها، به نظر می رسد که صنعت سینمای ایران نیازمند اصلاحات جدی در قوانین مرتبط با ممیزی و اکران است. بسیاری از سینماگران امیدوارند که در آینده قوانین شفاف تر و کم چالش تری برای نمایش فیلم ها در نظر گرفته شود تا آثار سینمایی بدون نیاز به انتشار غیررسمی، به صورت قانونی در اختیار عموم قرار گیرند.
نتیجه گیری
انتشار غیررسمی فیلم «شیفتگی» بار دیگر مسئله فیلم های توقیفی و سانسور در سینمای ایران را در کانون توجه قرار داده است. این موضوع نه تنها چالش های بزرگی برای فیلم سازان ایجاد می‌کند، بلکه بحث های گسترده ای درباره حقوق مخاطبان، آزادی بیان و مدیریت فرهنگی به همراه دارد. حال باید دید که آیا این اتفاقات باعث تغییر در سیاست های سینمایی کشور خواهد شد یا همچنان شاهد ادامه‌دار بودن ماجرای فیلم های توقیفی و لو رفتن آن ها خواهیم بود.
تاریخ آخرین آپدیت: 4 ماه قبل
